Κυρίες και κύριοι, σήμερα θα γνωρίσουμε λίγο καλύτερα τη Μυρτώ, από το JournalShop.
Τι σε εμπνέει και από πού παίρνεις ιδέες;
Νομίζω από παντού! Το επόμενο μου βιβλίο, μπορεί να ξεκινήσει από ένα σκουριασμένο μέταλλο, μια παλιά βάρκα, ένα λουλούδι ή ένα ηλιοβασίλεμα, το χαμόγελο ενός παιδιού ή μια φωτογραφία στο Pinterest! Με γοητεύουν οι χαμένοι πολιτισμοί, τα παλιά πράγματα αλλά και ότι έχει σχέση με φανταστικό: fantasy art, steampunk κλπ κλπ
Είναι μαγική η στιγμή που κάποιο χρώμα, υφή ή εικόνα, θα κουμπώσει μέσα μου και θα θέλει να εκφραστεί σαν εξώφυλλο βιβλίου και είναι αυτό που αγαπάω περισσότερο στην όλη διαδικασία!
What inspires you and where do your ideas come from?
I think I am inspired by everything. My next book may begin from a rusted piece of metal, an old boat, a flower or a sunset, a child’s smile or a picture in Pinterest. I am fascinated by lost civilizations, aged things but also fantasy, steampunk etc.
The moment that a color, texture or image will “click” in my mind, seeking to become a book cover, is really extraordinary. It’s exactly this feeling that I love most in what I do.
Γιατί κάποιος να αγοράσει κάτι χειροποίητο;
Στην σημερινή εποχή του όλο και πιο προσωρινού και όλο και φθηνότερου, αυτό είναι μια καλή ερώτηση. Ο περισσότερος κόσμος, ακολουθώντας τα καταναλωτικά πρότυπα, αγοράζει για να αγοράζει. Δεν δένεται πια με τα πράγματα του – ίσα ίσα τα βαριέται εύκολα και θέλει να μπορεί να τα πετάξει χωρίς δεύτερη σκέψη.
Αυτό βέβαια, αν και ισχύει για την πλειονότητα των αντικειμένων που έχουμε, δεν ισχύει για όλα. Όλοι μας έχουμε εκείνα τα ιδιαίτερα κομμάτια που τα αγαπάμε, τα προσέχουμε και είναι και αυτά που μας προσδιορίζουν σαν προσωπικότητες. Μπορεί να είναι κάποιο ρούχο ή κόσμημα, ένα έπιπλο, ή κάποιο διακοσμητικό – και φυσικά το journal μας!
Αυτά είναι αντικείμενα που δεν είναι απλά λειτουργικά, αλλά έχουν το δικό τους χαρακτήρα. Και αυτός ο χαρακτήρας δεν φτιάχνεται σε μια μηχανή που παράγει χιλιάδες παρομοια αντίτυπα – οσο καλοφτιαγμένα κι αν είναι. Χρειάζεται το ανθρώπινο χέρι να του περάσει την δική του «ψυχή» και να το κάνει τόσο μοναδικό που να ξεχωρίζει από χιλιάδες άλλα της ίδιας κατηγορίας. Σήμερα αυτός που φτιάχνει χειροποίητο δεν είναι απλά ο τεχνίτης του παλιού καιρού, είναι συνάμα καλλιτέχνης και τεχνίτης και καινοτόμος και έχει βαθιά αγάπη για το κάθε αντικείμενο από αυτά που φτιάχνει. Και αυτό φαίνεται στο ίδιο το αντικείμενο.
Εγώ κάθε journal που φτιάχνω το βαφτίζω, έχει δικό του όνομα και προσωπικότητα, έχει τη δική του ιστορία. Στη ράχη του, σε σημείο που δεν θα το δεί ποτέ κανένας, είναι γραμμένη μια ευχή, ένα χάδι για να το συντροφεύει για πάντα. Αν μπορούσα, θα διάλεγα και τον καινούργιο του ιδιοκτήτη, για να ταιριαξουν και να δεθούν και να μην μείνει ποτέ παρατημένο σε κανένα σκονισμένο ράφι βιβλιοθήκης. Πέστε μου πιο βιομηχανικό journal, θα μπορούσε να έχει μια τέτοια αίσθηση? Κανένα – σας το υπογράφω!
Ποιο είναι το αγαπημένο σου εργαλείο;
Αυτόματη απάντηση: Το κοπίδι μου! Μερικές φορές νομίζω ότι είναι απλά προέκταση του χεριού μου! Είναι ένα απλό κοπίδι βαρέως τύπου, που όμως έχει ταιριάξει στο χέρι μου λες και φτιάχτηκε για εμένα! Μπορώ να πω ότι είναι και το φθηνότερο εργαλείο που έχω αγοράσει ποτέ, αλλά αν και έχω δοκιμάσει άπειρα κοπίδια, σαν κι αυτό δεν έχω βρει άλλο!
Which is your favorite tool?
That is an easy question. My exacto knife of course! Sometimes I think it is an extension of my hand! It is a simple, heavy, industrial knife that somehow fits into my hand as if it was made especially for me. It is probably the cheapest tool in my workshop but even though I have tried countless other knives I have not found another like it!
Πες μας λίγα πράγματα για τον εαυτό σου.
Γεννήθηκα στην Ελλάδα το 1972, τότε που ακόμα παίζαμε στις αλάνες με φίλους και η τηλεόραση είχε μόνο 2 κανάλια! Πέρασα ξέγνοιαστα παιδικά χρόνια –όπως και οι περισσότεροι της γενιάς μου – με πολύ παιχνίδι, βόλτες και «επικίνδυνες» δραστηριότητες στη φύση, που συχνά οδηγούσαν σε σπασμένα κεφάλια και σχεδόν πάντα σε χτυπημένους αγκώνες και γόνατα!
Στα 18 αποφάσισα να ασχοληθώ με τους υπολογιστές (μην γελάσετε , αλλά ήταν το trend της εποχής), οπότε οι σπουδές μου είναι τόσο «πιασιάρικες» που απλά δεν σημαίνουν πια τίποτα! Αφού τέλειωσα και το μεταπτυχιακό, γύρισα στην Ελλάδα και ασχολήθηκα με την οικογενειακή επιχείρηση κατασκευής και εμπορίας γυναικείων ρούχων. Ποτέ δεν ήμουν ακριβώς fashionista, αλλά τα ταξίδια στις διάφορες «χώρες της μόδας» και η δυνατότητα του ελεύθερου επαγγελματία να ορίζει τη μέρα του, ήταν στις προτεραιότητες μου.
Για χρόνια έβλεπα τα μικρά brands γυναικείων ενδυμάτων σε ελεύθερη πτώση σε όλη την Ευρώπη, οπότε όταν ξεκίνησε η κρίση, αποφάσισα ότι αυτό το κεφάλαιο της ζωής μου πρέπει να κλείσει. Είχα στο μυαλό μου να κάτσω λίγο σπίτι, να ξεκουραστώ και να ασχοληθώ με το art journaling που μόλις είχα ανακαλύψει.
Και μόλις διαπίστωσα το πόσο «απελευθερωτικό» είναι να μπορείς να παίζεις με τα χρώματα, άρχισε να με τρώει το σαράκι των υλικών, που έρχονταν όλα από το εξωτερικό. Το πρώτο που μου έλειψε ήταν journals με χαρτί που να αντέχει τα πειράματα μου, σε τιμή που μπορούσα να πληρώσω. Έτσι ασχολήθηκα με την βιβλιοδεσία. Και κόλλησα!
Όταν τα journals που έφτιαχνα έγιναν τόσα πολλά που άρχισαν να πιάνουν αράχνες στη βιβλιοθήκη μου, αποφάσισα να διαθέσω κάποια στο Etsy. Και γεννήθηκε το Journal Shop!
Tell us a bit about yourself.
I was born in Greece in 1972, when there was still plenty of room to play outside with friends and only 2 channels on the TV! I had a carefree childhood – like most children in my generation – with lots of games, outdoor walks and “dangerous” adventures in nature, which almost always led to scrapped knees and elbows and occasionally a more serious injury!
When I was 18, I decided to study programming - I am not kidding, but it was THE trend of these years. After my post-grad, I went back to Greece and worked in the family business – a women clothing manufacturer and retailer. While I could not be called exactly a fashionista, my priorities involved a lot of travelling in “fashion countries” and I did have the “freedom” that comes with self-employment!
For years I observed small clothing brands in free fall all across Europe, so when the recession began, I decided that it was time to close that chapter of my life. I was thinking it was time to get some free time at home with my family, rest and pursue my new hobby: art journaling!
As soon as I realized how liberating playing with colors can be, I started exploring alternate media – which were not easy to find in Greece. For example, simple things like a good journal that could withstand my “experiments”, turned out to be more difficult than I expected. That quest led me to discover the bookbinding art… and I was hooked.
Soon my journals became too many to use them myself or give them as gifts, so I decided to try and sell some at the Etsy platform. And thus the Journal Shop was born!
Γεννήθηκα στην Ελλάδα το 1972, τότε που ακόμα παίζαμε στις αλάνες με φίλους και η τηλεόραση είχε μόνο 2 κανάλια! Πέρασα ξέγνοιαστα παιδικά χρόνια –όπως και οι περισσότεροι της γενιάς μου – με πολύ παιχνίδι, βόλτες και «επικίνδυνες» δραστηριότητες στη φύση, που συχνά οδηγούσαν σε σπασμένα κεφάλια και σχεδόν πάντα σε χτυπημένους αγκώνες και γόνατα!
Στα 18 αποφάσισα να ασχοληθώ με τους υπολογιστές (μην γελάσετε , αλλά ήταν το trend της εποχής), οπότε οι σπουδές μου είναι τόσο «πιασιάρικες» που απλά δεν σημαίνουν πια τίποτα! Αφού τέλειωσα και το μεταπτυχιακό, γύρισα στην Ελλάδα και ασχολήθηκα με την οικογενειακή επιχείρηση κατασκευής και εμπορίας γυναικείων ρούχων. Ποτέ δεν ήμουν ακριβώς fashionista, αλλά τα ταξίδια στις διάφορες «χώρες της μόδας» και η δυνατότητα του ελεύθερου επαγγελματία να ορίζει τη μέρα του, ήταν στις προτεραιότητες μου.
Για χρόνια έβλεπα τα μικρά brands γυναικείων ενδυμάτων σε ελεύθερη πτώση σε όλη την Ευρώπη, οπότε όταν ξεκίνησε η κρίση, αποφάσισα ότι αυτό το κεφάλαιο της ζωής μου πρέπει να κλείσει. Είχα στο μυαλό μου να κάτσω λίγο σπίτι, να ξεκουραστώ και να ασχοληθώ με το art journaling που μόλις είχα ανακαλύψει.
Και μόλις διαπίστωσα το πόσο «απελευθερωτικό» είναι να μπορείς να παίζεις με τα χρώματα, άρχισε να με τρώει το σαράκι των υλικών, που έρχονταν όλα από το εξωτερικό. Το πρώτο που μου έλειψε ήταν journals με χαρτί που να αντέχει τα πειράματα μου, σε τιμή που μπορούσα να πληρώσω. Έτσι ασχολήθηκα με την βιβλιοδεσία. Και κόλλησα!
Όταν τα journals που έφτιαχνα έγιναν τόσα πολλά που άρχισαν να πιάνουν αράχνες στη βιβλιοθήκη μου, αποφάσισα να διαθέσω κάποια στο Etsy. Και γεννήθηκε το Journal Shop!
I was born in Greece in 1972, when there was still plenty of room to play outside with friends and only 2 channels on the TV! I had a carefree childhood – like most children in my generation – with lots of games, outdoor walks and “dangerous” adventures in nature, which almost always led to scrapped knees and elbows and occasionally a more serious injury!
When I was 18, I decided to study programming - I am not kidding, but it was THE trend of these years. After my post-grad, I went back to Greece and worked in the family business – a women clothing manufacturer and retailer. While I could not be called exactly a fashionista, my priorities involved a lot of travelling in “fashion countries” and I did have the “freedom” that comes with self-employment!
For years I observed small clothing brands in free fall all across Europe, so when the recession began, I decided that it was time to close that chapter of my life. I was thinking it was time to get some free time at home with my family, rest and pursue my new hobby: art journaling!
As soon as I realized how liberating playing with colors can be, I started exploring alternate media – which were not easy to find in Greece. For example, simple things like a good journal that could withstand my “experiments”, turned out to be more difficult than I expected. That quest led me to discover the bookbinding art… and I was hooked.
Soon my journals became too many to use them myself or give them as gifts, so I decided to try and sell some at the Etsy platform. And thus the Journal Shop was born!
Τι σε εμπνέει και από πού παίρνεις ιδέες;
Νομίζω από παντού! Το επόμενο μου βιβλίο, μπορεί να ξεκινήσει από ένα σκουριασμένο μέταλλο, μια παλιά βάρκα, ένα λουλούδι ή ένα ηλιοβασίλεμα, το χαμόγελο ενός παιδιού ή μια φωτογραφία στο Pinterest! Με γοητεύουν οι χαμένοι πολιτισμοί, τα παλιά πράγματα αλλά και ότι έχει σχέση με φανταστικό: fantasy art, steampunk κλπ κλπ
Είναι μαγική η στιγμή που κάποιο χρώμα, υφή ή εικόνα, θα κουμπώσει μέσα μου και θα θέλει να εκφραστεί σαν εξώφυλλο βιβλίου και είναι αυτό που αγαπάω περισσότερο στην όλη διαδικασία!
I think I am inspired by everything. My next book may begin from a rusted piece of metal, an old boat, a flower or a sunset, a child’s smile or a picture in Pinterest. I am fascinated by lost civilizations, aged things but also fantasy, steampunk etc.
The moment that a color, texture or image will “click” in my mind, seeking to become a book cover, is really extraordinary. It’s exactly this feeling that I love most in what I do.
Ποια είναι τα αγαπημένα σου υλικά;
Με γοητεύουν τα οργανικά υλικά όπως το χαρτί, το ύφασμα, το δέρμα, το μέταλλο κ.λπ. Εκστασιάζομαι μπροστά σε ένα χειροποίητο χαρτί από το Νεπάλ ή ένα κομμάτι από τη δουλειά ενός αργυροχρυσοχόου!
Αγαπάω πολύ το χρώμα – βάφω σχεδόν τα πάντα – και έχω μια απίστευτη συλλογή από κάθε είδους χρώματα και χρωστικές. Για τα εξώφυλλα μου χρησιμοποιώ ακρυλικά χρώματα, μια και είναι πολύ ευέλικτα αλλά και ανθεκτικά!
Όμως όλα αυτά δεν θα ήταν τίποτα χωρίς found objects! Διάφορα ετερόκλητα κομματάκια που βρίσκει κανένας στα πιο απίθανα μέρη! Πέτρες, βίδες, ξυλαράκια, εισητήρια ή κλωστές – τα πάντα μπορούν να βρουν την θέση τους σε ένα εξώφυλλο!
What are your favorite materials?
I love working with organic materials, like paper, fabric and leather but also metal. I love the feeling of a handmade Nepalese paper or an artful piece of metalwork or jewelry.
I also love working with colors – I paint almost everything – and I have a huge collection of all kinds of paints and pigments. For my covers, I prefer acrylic paint because of their versatility and durability.
But the most important element in my artwork is found objects. Various, seemingly unrelated pieces that can be found anywhere! Stones, screws, small pieces of wood, used tickets, threads – anything can belong on a cover!
Με γοητεύουν τα οργανικά υλικά όπως το χαρτί, το ύφασμα, το δέρμα, το μέταλλο κ.λπ. Εκστασιάζομαι μπροστά σε ένα χειροποίητο χαρτί από το Νεπάλ ή ένα κομμάτι από τη δουλειά ενός αργυροχρυσοχόου!
Αγαπάω πολύ το χρώμα – βάφω σχεδόν τα πάντα – και έχω μια απίστευτη συλλογή από κάθε είδους χρώματα και χρωστικές. Για τα εξώφυλλα μου χρησιμοποιώ ακρυλικά χρώματα, μια και είναι πολύ ευέλικτα αλλά και ανθεκτικά!
Όμως όλα αυτά δεν θα ήταν τίποτα χωρίς found objects! Διάφορα ετερόκλητα κομματάκια που βρίσκει κανένας στα πιο απίθανα μέρη! Πέτρες, βίδες, ξυλαράκια, εισητήρια ή κλωστές – τα πάντα μπορούν να βρουν την θέση τους σε ένα εξώφυλλο!
I love working with organic materials, like paper, fabric and leather but also metal. I love the feeling of a handmade Nepalese paper or an artful piece of metalwork or jewelry.
I also love working with colors – I paint almost everything – and I have a huge collection of all kinds of paints and pigments. For my covers, I prefer acrylic paint because of their versatility and durability.
But the most important element in my artwork is found objects. Various, seemingly unrelated pieces that can be found anywhere! Stones, screws, small pieces of wood, used tickets, threads – anything can belong on a cover!
Γιατί κάποιος να αγοράσει κάτι χειροποίητο;
Στην σημερινή εποχή του όλο και πιο προσωρινού και όλο και φθηνότερου, αυτό είναι μια καλή ερώτηση. Ο περισσότερος κόσμος, ακολουθώντας τα καταναλωτικά πρότυπα, αγοράζει για να αγοράζει. Δεν δένεται πια με τα πράγματα του – ίσα ίσα τα βαριέται εύκολα και θέλει να μπορεί να τα πετάξει χωρίς δεύτερη σκέψη.
Αυτό βέβαια, αν και ισχύει για την πλειονότητα των αντικειμένων που έχουμε, δεν ισχύει για όλα. Όλοι μας έχουμε εκείνα τα ιδιαίτερα κομμάτια που τα αγαπάμε, τα προσέχουμε και είναι και αυτά που μας προσδιορίζουν σαν προσωπικότητες. Μπορεί να είναι κάποιο ρούχο ή κόσμημα, ένα έπιπλο, ή κάποιο διακοσμητικό – και φυσικά το journal μας!
Αυτά είναι αντικείμενα που δεν είναι απλά λειτουργικά, αλλά έχουν το δικό τους χαρακτήρα. Και αυτός ο χαρακτήρας δεν φτιάχνεται σε μια μηχανή που παράγει χιλιάδες παρομοια αντίτυπα – οσο καλοφτιαγμένα κι αν είναι. Χρειάζεται το ανθρώπινο χέρι να του περάσει την δική του «ψυχή» και να το κάνει τόσο μοναδικό που να ξεχωρίζει από χιλιάδες άλλα της ίδιας κατηγορίας. Σήμερα αυτός που φτιάχνει χειροποίητο δεν είναι απλά ο τεχνίτης του παλιού καιρού, είναι συνάμα καλλιτέχνης και τεχνίτης και καινοτόμος και έχει βαθιά αγάπη για το κάθε αντικείμενο από αυτά που φτιάχνει. Και αυτό φαίνεται στο ίδιο το αντικείμενο.
Εγώ κάθε journal που φτιάχνω το βαφτίζω, έχει δικό του όνομα και προσωπικότητα, έχει τη δική του ιστορία. Στη ράχη του, σε σημείο που δεν θα το δεί ποτέ κανένας, είναι γραμμένη μια ευχή, ένα χάδι για να το συντροφεύει για πάντα. Αν μπορούσα, θα διάλεγα και τον καινούργιο του ιδιοκτήτη, για να ταιριαξουν και να δεθούν και να μην μείνει ποτέ παρατημένο σε κανένα σκονισμένο ράφι βιβλιοθήκης. Πέστε μου πιο βιομηχανικό journal, θα μπορούσε να έχει μια τέτοια αίσθηση? Κανένα – σας το υπογράφω!
Why should somebody buy handmade?
This is a very good question, especially these days where people are shopping cheap. Most people do not care what they are buying as long as it does the job. This happens because of no one “bonds” with items anymore. You buy something, you use it, then you throw it away and just buy a new one.
Although this is a valid approach sometimes, it does not apply to everything. We all have special items, items that we cherish, items we take care of and often define us as persons. These can be clothes, jewelry, furniture…. – and of course our journal!
For these items, functionality is not enough. These items have a character and that is not something they can acquire just by being a machine copy– no matter how well made. It takes a human touch to make an item unique, make it stand out among thousand similar items. I believe that the people who make handmade items today are more than the artisans or craftsmen of times past. They are craftsmen AND artists AND innovators, AND they are deeply in love with what they are making. And this is the spirit of the item itself.
I name every journal I make! For me, each one has its own history and personality. Hidden, along its spine, where no one will ever see it, I always write a message that captures its spirit – like a caress - to define it forever. If I could, I would personally select its new owner to make sure that it will not be left forgotten on a self. Show me a mass-manufactured item that can have that aura – I guarantee you will not find one!
This is a very good question, especially these days where people are shopping cheap. Most people do not care what they are buying as long as it does the job. This happens because of no one “bonds” with items anymore. You buy something, you use it, then you throw it away and just buy a new one.
Although this is a valid approach sometimes, it does not apply to everything. We all have special items, items that we cherish, items we take care of and often define us as persons. These can be clothes, jewelry, furniture…. – and of course our journal!
For these items, functionality is not enough. These items have a character and that is not something they can acquire just by being a machine copy– no matter how well made. It takes a human touch to make an item unique, make it stand out among thousand similar items. I believe that the people who make handmade items today are more than the artisans or craftsmen of times past. They are craftsmen AND artists AND innovators, AND they are deeply in love with what they are making. And this is the spirit of the item itself.
I name every journal I make! For me, each one has its own history and personality. Hidden, along its spine, where no one will ever see it, I always write a message that captures its spirit – like a caress - to define it forever. If I could, I would personally select its new owner to make sure that it will not be left forgotten on a self. Show me a mass-manufactured item that can have that aura – I guarantee you will not find one!
Εκτός από το να δημιουργείς με τι άλλο ασχολείσαι;
Προσπάθησα από την αρχή να κρατήσω το μαγαζάκι μου στο Etsy ανεξάρτητο από τον βασικό μου βιοπορισμό, γιατι ήθελα να μπορώ εκεί να δημιουργώ με την καρδιά μου και όχι να κάνω μαζική παραγωγή. Γι αυτό και αναλαμβάνω μόνο όσο projects μου κεντρίσουν το ενδιαφέρον και συμφωνώ με τους πελάτες μου ότι δεν θα έχουν λόγο στην δημιουργική διαδικασία.
Η κύρια απασχόληση μου είναι ένα on line κατάστημα υλικών για scrapbooking και paper arts το www.scrapsnpieces.gr, που σύντομα θα έχει και φυσικό χώρο. Επίσης κάνω μαθήματα και σεμινάρια βιβλιοδεσίας και mixed media, σε άλλους δημιουργικούς ανθρώπους όπως εγώ, και αγαπώ πολύ την διαδικασία της μετάδοσης της γνώσης.
Apart from creating things, what do you do?
From the very beginning, Etsy was my hobby shop and no my day job. I wanted to be able to create freely without being driven entirely by profit. That’s the reason I only take on projects that spur my interest and creativity. The client agrees that the creative process is entirely my own and will see its journal when his postman rings the bell!
My main line of work is an on-line store with materials for scrapbooking and paper crafts, the www.scrapsnpieces.gr– which is soon going to have a physical store as well. In addition, I teach bookbinding and mixed media to other creative people like me.
Προσπάθησα από την αρχή να κρατήσω το μαγαζάκι μου στο Etsy ανεξάρτητο από τον βασικό μου βιοπορισμό, γιατι ήθελα να μπορώ εκεί να δημιουργώ με την καρδιά μου και όχι να κάνω μαζική παραγωγή. Γι αυτό και αναλαμβάνω μόνο όσο projects μου κεντρίσουν το ενδιαφέρον και συμφωνώ με τους πελάτες μου ότι δεν θα έχουν λόγο στην δημιουργική διαδικασία.
Η κύρια απασχόληση μου είναι ένα on line κατάστημα υλικών για scrapbooking και paper arts το www.scrapsnpieces.gr, που σύντομα θα έχει και φυσικό χώρο. Επίσης κάνω μαθήματα και σεμινάρια βιβλιοδεσίας και mixed media, σε άλλους δημιουργικούς ανθρώπους όπως εγώ, και αγαπώ πολύ την διαδικασία της μετάδοσης της γνώσης.
From the very beginning, Etsy was my hobby shop and no my day job. I wanted to be able to create freely without being driven entirely by profit. That’s the reason I only take on projects that spur my interest and creativity. The client agrees that the creative process is entirely my own and will see its journal when his postman rings the bell!
My main line of work is an on-line store with materials for scrapbooking and paper crafts, the www.scrapsnpieces.gr– which is soon going to have a physical store as well. In addition, I teach bookbinding and mixed media to other creative people like me.
Πώς προωθείς τη δουλειά σου;
Από όλο το φάσμα της δουλειάς, ο τομέας της προώθησης, είναι αυτός που δεν μου αρέσει καθόλου! Κατά διαστήματα παίρνω γενναίες αποφάσεις ότι θα ασχοληθώ λίγο σοβαρα με την την διαδικτυακή μου παρουσία και την προώθηση των προιόντων μου, αλλά εξίσου εύκολα τις ξεχνάω. Έχω σελίδες παντού (facebook, blog, pinterest, instagram), αλλά τις ενημερώνω όποτε δεν βαριέμαι, δηλαδή σπάνια! Οπότε θα μπορούσα να πω ότι η προωθηση μου γίνεται μάλλον από τους ίδιους μου του πελάτες, τους μαθητές μου και ανθρώπους που τους αρέσει η δουλειά μου! Όμως κάνω προσπάθειες!
How do you promote your work?
This is actually the part of my work that I like the least! Every now and then I manage to convince myself to actively pursue enhancing my online presence and promote my work, but my determination does not usually last for long. I maintain various pages (facebook, blog, Pinterest, Instagram), but I only update them when I feel like it – which is not very often. I think that my promotion is mostly done by my students, customers and people who like my work.
Από όλο το φάσμα της δουλειάς, ο τομέας της προώθησης, είναι αυτός που δεν μου αρέσει καθόλου! Κατά διαστήματα παίρνω γενναίες αποφάσεις ότι θα ασχοληθώ λίγο σοβαρα με την την διαδικτυακή μου παρουσία και την προώθηση των προιόντων μου, αλλά εξίσου εύκολα τις ξεχνάω. Έχω σελίδες παντού (facebook, blog, pinterest, instagram), αλλά τις ενημερώνω όποτε δεν βαριέμαι, δηλαδή σπάνια! Οπότε θα μπορούσα να πω ότι η προωθηση μου γίνεται μάλλον από τους ίδιους μου του πελάτες, τους μαθητές μου και ανθρώπους που τους αρέσει η δουλειά μου! Όμως κάνω προσπάθειες!
This is actually the part of my work that I like the least! Every now and then I manage to convince myself to actively pursue enhancing my online presence and promote my work, but my determination does not usually last for long. I maintain various pages (facebook, blog, Pinterest, Instagram), but I only update them when I feel like it – which is not very often. I think that my promotion is mostly done by my students, customers and people who like my work.
Μίλησέ μας για το χώρο εργασίας σου.
Ξεκίνησα όπως οι περισσότεροι στο τραπέζι της κουζίνας, τα βράδυα που η υπόλοιπη οικογένεια κοιμόταν. Σιγά σιγά πήρα και το πάσο της κουζίνας, καθώς και τα ντουλάπια που κανονικά είχαν κατσαρόλες…. Μετά, λίγο από το σαλόνι, ένα μέρος της νοτυλάπας για τα ρούχα και ούτω καθεξής….
Όταν άρχισαν να βρίσκουν ζωικές κόλλες στο ψυγείο στο ράφι με το βούτυρο, ο άντρας μου και η κόρη μου αποφάσισαν ότι αν δεν μου έβρισκαν ένα χώρο να δημιουργώ, θα καταλήγαμε ομαδικώς στο τρελάδικο!
Ευτυχώς υπήρχε ένας άδειος όροφος βιομηχανικού τύπου, δυο ορόφους κάτω από το σπίτι μας, οπότε σήμερα έχω ένα τεράστιο εργαστήριο σχεδόν μέσα στο σπίτι μου, αλλά και αρκετά μακριά ώστε να δημιουργώ απρόσκοπτη!
Ξεκίνησα όπως οι περισσότεροι στο τραπέζι της κουζίνας, τα βράδυα που η υπόλοιπη οικογένεια κοιμόταν. Σιγά σιγά πήρα και το πάσο της κουζίνας, καθώς και τα ντουλάπια που κανονικά είχαν κατσαρόλες…. Μετά, λίγο από το σαλόνι, ένα μέρος της νοτυλάπας για τα ρούχα και ούτω καθεξής….
Όταν άρχισαν να βρίσκουν ζωικές κόλλες στο ψυγείο στο ράφι με το βούτυρο, ο άντρας μου και η κόρη μου αποφάσισαν ότι αν δεν μου έβρισκαν ένα χώρο να δημιουργώ, θα καταλήγαμε ομαδικώς στο τρελάδικο!
Ευτυχώς υπήρχε ένας άδειος όροφος βιομηχανικού τύπου, δυο ορόφους κάτω από το σπίτι μας, οπότε σήμερα έχω ένα τεράστιο εργαστήριο σχεδόν μέσα στο σπίτι μου, αλλά και αρκετά μακριά ώστε να δημιουργώ απρόσκοπτη!
Tell us about your working space.
Like most craftspeople, I started out on my kitchen table! I was creating at nights when the rest of the family was asleep. Gradually I took over the kitchen cupboards, a part of our living room, the closets and so on…
When my husband and daughter discovered animal glue in the fridge, they decided that I probably needed my own space to create. Thankfully there was a large, empty, industrial-type space just two floors below our house and today I have a huge workshop close to my home and far enough to be able to create without distractions!
Like most craftspeople, I started out on my kitchen table! I was creating at nights when the rest of the family was asleep. Gradually I took over the kitchen cupboards, a part of our living room, the closets and so on…
When my husband and daughter discovered animal glue in the fridge, they decided that I probably needed my own space to create. Thankfully there was a large, empty, industrial-type space just two floors below our house and today I have a huge workshop close to my home and far enough to be able to create without distractions!
Ποιο είναι το αγαπημένο σου εργαλείο;
Αυτόματη απάντηση: Το κοπίδι μου! Μερικές φορές νομίζω ότι είναι απλά προέκταση του χεριού μου! Είναι ένα απλό κοπίδι βαρέως τύπου, που όμως έχει ταιριάξει στο χέρι μου λες και φτιάχτηκε για εμένα! Μπορώ να πω ότι είναι και το φθηνότερο εργαλείο που έχω αγοράσει ποτέ, αλλά αν και έχω δοκιμάσει άπειρα κοπίδια, σαν κι αυτό δεν έχω βρει άλλο!
That is an easy question. My exacto knife of course! Sometimes I think it is an extension of my hand! It is a simple, heavy, industrial knife that somehow fits into my hand as if it was made especially for me. It is probably the cheapest tool in my workshop but even though I have tried countless other knives I have not found another like it!
Έχεις κάποιον να σε βοηθάει στο κατάστημά σου στο Etsy;
Όχι. Επειδή το Etsy είναι το χόμπυ μου, μου αρέσει να τα κάνω όλα μόνη μου. Από την κατσκευή του αντικειμένου μέχρι το αμπαλάζ και την συσκευασία. Αυτό μου δημιουργεί ένα μόνιμο άγχος τις περιόδους που χρειάζεται να λείψω από το εργαστήριο, αφού δεν εμπιστεύομαι ούτε τις κοπέλες που η δουλειά τους είναι να συσκευάζουν τα δέματα στο scrapsnpieces.gr, να μου φτιάξουν και το πιο απλό πακετάκι για το Etsy!
Όχι. Επειδή το Etsy είναι το χόμπυ μου, μου αρέσει να τα κάνω όλα μόνη μου. Από την κατσκευή του αντικειμένου μέχρι το αμπαλάζ και την συσκευασία. Αυτό μου δημιουργεί ένα μόνιμο άγχος τις περιόδους που χρειάζεται να λείψω από το εργαστήριο, αφού δεν εμπιστεύομαι ούτε τις κοπέλες που η δουλειά τους είναι να συσκευάζουν τα δέματα στο scrapsnpieces.gr, να μου φτιάξουν και το πιο απλό πακετάκι για το Etsy!
Do you have somebody who helps you with your Etsy shop?
No, my Etsy shop is my hobby and I like to do everything personally. From the making of an item to packaging and preparing for shipment! Sometimes, this is an added source of anxiety when I have to be away from my workshop, but in general, it is a fulfilling process!
No, my Etsy shop is my hobby and I like to do everything personally. From the making of an item to packaging and preparing for shipment! Sometimes, this is an added source of anxiety when I have to be away from my workshop, but in general, it is a fulfilling process!
Σε δέκα χρόνια από τώρα…
Το όνειρο μου είναι να μεταφέρω το εργαστήριο μου μακριά από την Αθήνα, και να ζω μέσα στη φύση δημιουργώντας μοναδικά βιβλία! Και αν είμαστε καλά, πιστεύω ότι θα το πετύχω!
In 10 years time...
My dream is to relocate to a small village to create art and beautiful books! If all goes well I am pretty certain I will make it happen!
Το όνειρο μου είναι να μεταφέρω το εργαστήριο μου μακριά από την Αθήνα, και να ζω μέσα στη φύση δημιουργώντας μοναδικά βιβλία! Και αν είμαστε καλά, πιστεύω ότι θα το πετύχω!
My dream is to relocate to a small village to create art and beautiful books! If all goes well I am pretty certain I will make it happen!
